Aşkım Lâl
Sana söylemek istediðim o kadar çok þey vardý ki !
Söyletmedin bana, bende söyleyemedim zaten.
Sana o kadar aþýktým ki, haykýrmak geliyordu içimden.
Sana seni, ne kadar çok sevdiðimi söylemek isterken susturdun.
Aslýnda seni çok seviyordum ve susuyordum.
Söylemek istiyordum ama söyleyemiyordum.
Seni sevmek sadece iki kelime olamazdý.
Seni o kadar çok seviyordum ki, söyleyemedim.
Sana ben þiirler yazdým, iki kelimeyle kalma diye.
Sana hikayeler yazdým mutlu son yerine baþlandýç ol diye..
Fýrsat vermedin ki bana þiirime ses oluyum
Okutmadýn ki sana hikayemi yaþatayým..
Ansýzýn konuþtum seninle, yok oldun düþümde..
Düþüm gerçek olur sandým, söyleyemedim.
Hep yanýmdaydýn oysa, býrakýr gidersin sandým..
Yanlýzlar gibi susup susup, geceler boyu aðladým.
Haykýrmak için uyandým bir sabah uykumdan..
Düþüm kabûs olmuþ, sen ise yok !
Þiirlerim lâl oldu, aÞKým ise yok !
Hikayelerim tat oldu, sevgim ise yok !
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.