Biz de Ayrýldýk ve Sen istedin, Ben Kabullendim. Ben Kabullendim Çünkü, Bir Dediðini iki Etmedim Bu isteðinide iki Edemezdim, Buna Boyun Eydim.
Dayanamadým, Sonunda Kýzdým, Öfkelendim ve Ýlkkez Aðladým. Sonra Avuttum Kendimi, Aþk için iki Kiþi Gerekmezmiþ Diye... Ýþte Bu Aþkta Geriye Kalan Tek Kiþi Bendim. Yalnýzdým Artýk.
Gene Kýzdým Ama Sana Deðil Kendime. Kýzamazdým da Sana. Her Dediðini Yaptým Ýsteðinin Daha Fazlasýný Verememiþim. Sanýrým Veremezmiþimde. Þunu Öðrendim, Aþkta Menfaat Varmýþ.
Aðýr Geldi Bana da Tek Baþýma Kaldýramýyorum. Öyle Zaman Geliyorki, Ýntiharý Düþünüyorum. Al Artýk Aþkýný Benden, Aþkýný Kullandým Helal Et Aþkýný.
Sosyal Medyada Paylaşın:
knalesta Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.