BAHAR VE SEVGİLİLER

.
Bahar güneþiyle doðardýn her an,
Bana haber getirirden bahardan,
Sular þýrýltý verirdi çaðlayandan,
Kuþlar müjdelerdi baharý yuvadan…

Geldi yine bahar, açtý güller,
Gül dalýnda öter bülbüller,
Açtý boynu bükük sümbüller,
Bak… Kokuyor burcu, burcu güller!

Bahar kokusu ile inliyor baðlar,
Bülbülün acý figaný gönlü daðlar,
Bir yel gibi aniden geçiyor çaðlar,
Bak canlandý o ölen sapsarý baðlar!

Açtý çiçeklerini mor menekþeler,
Diner artýk kaygýlar, baþlar neþeler,
Birbirini sever gölgede o güzel eþler,
Bülbül ise durmaz gülün derdini eþeler…

Nice sevgililer var, ben gibi nice…
Seviyorlar birbirlerini delice…
O sarýlan belleri ince mi ince?
Daha da þenleniyorlar yel estikçe…

Her çamýn gölgesinde birkaç sevgili,
Yapýyorlar aþklarýn en güzelini…
Ara sýra da diyorlar, artýk evlenmeli…
Ve unutuyorlar eski mazilerini…

Bu sevgililer öyle bir sevgili ki…
Yiyorlar birbirlerinin þuh aþkýný.
Bu gölge de öyle tatlý bir gölge ki…
Ediyor sevgilileri aþk þaþkýný…

Bu âþýklar öyle bir âþýk ki, neþeli…
Yanlarýndaki cananlarý ince belli!
Hepsi bembeyaz düzgün mü düzgün tenli?,
Var hepsinin de o an için bir emeli…

Baharýn kokusuyla kýþ geride kalýrken,
Sevgilim bakýyordu nazlý, nazlý bana!
Bahçeler güzel kokusuyla inilerken,
Doymuþtu CEMÝL sevgilisine kana, kana!

KÜÇÜK OZAN (CML DMR)
ÇÖPE ATAMADIKLARIM’DAN.

Sosyal Medyada Paylaşın: