YENGEM BENİM

Bu gün: otuz bir aralýk; yýl ise ikibin on üç,
Mevt haberini alýnca kalmadý bende hiç bir güç.

Nasýl unuturum seni , caným yengeciðim nasýl;
Anamsýz tüm günlerimde oldun bana ana asýl.

Seni yengem bilmezdim hiç, sanki bizden biriydin sen,
Evini açardýn daim huzur bulurdum sizde ben.

Sohbetine doyulmazdý þen þakraktý tatlý dilin,
Yabana atýlamazdý katiyen bence erbilin.

Kanýn kaynar, yüzün güler geldiðimizde evine,
Var yok bilmezdin koyardýn hem de sevine sevine.

Senin ahlak yapýn buydu lamý cimi bunun yoktu,
Doðru yola giderdin hep abes söze karnýn toktu.

Geldiðimizde ne varsa az az koyardýn hepsinden,
Gülücüðün eksilmezdi katiyen gönül tepsinden.

Otuz bir on iki on üç düþtü taþa ölüm günün,
Nisyan edilmez katiyen inayatla dolu dünün.

Mezar taþýnda bir ilk var, saat on dört tamtamýna
Dualar ile defnettik seni sonsuz mekanýna.

Rahat uyu mekanýnda kabrinde huzur bulasýn,
Gittin, gittin amma yengem daim kalbimde kalasýn

KÜÇÜK OZAN , güle güle yengem yolun açýk olsun
Mekanýn cennet,ruhun þad, kabrin daim nurla dolsun.

KÜÇÜK OZAN ( CML DMR)
YOLCU YOLUNDA GEREK’TEN.

LÜGATÇE:
ERBÝL: Yürekli. cesur.

Sosyal Medyada Paylaşın: