Belki bir hayal, rüya... Belki de ölüyorum
Aynadaki eþime umutla gülüyorum
Kiþinin kendi zýddý ve farkýyla savaþý
Yüzünden ölüp gider, bahtsýz bir kalabalýk
Kýzarmýþ sular ile sönmüþ ateþ dalaþý
Bitmedikçe üþüyor mutsuz bir kalabalýk
Nuh’un hayat tahtýnda dostlar kavuþsa bugün
Ve ayýn küskünlüðü bitebilse âniden
Hoþgörü duvaðýyla baþlasa artýk düðün
Aþk sýðýnaktan çýkýp, hâkim olsa yeniden
Dostlar kavuþsa bugün gök kuþaðý altýnda
Yeni canlar var olsa Nuh’un hayat tahtýnda
Her gece yangýn saçýp sabah kül temizlemek...
Ýsli perde çektikçe yorulmadý mý dünya?
Barýþý, maþuðunu özler gibi özlemek...
Avurtlarý çöktükçe yorulmadý mý dünya?
Boþalan avuçlarý doldursa öpücükler
Al gülleri maviyle boyasak çoluk çocuk
Koþturan yavrulara yapýþsa gülücükler
En fazla da onlara yakýþmaz mý mutluluk?
Doldursa öpücükler gizli kalmýþ uçlarý
Türküler aðlatmasa boþalan avuçlarý
Bulutlar güneþ ile köþe kapma oynasýn
Günahtan elbisemiz yýkansýn yana yana
Karþýndaki insana tutulan bir aynasýn
Sen gülünce gün doðar, sen paksan parlar ayna
Kalbimizi dinlesek, damlaya sýðar deniz
Beyaz bir geleceðin müjdeli afiþinde
Geceyi gündüz yapar içerdeki sevdeniz
Umudu görür kiþi, karþýndaki eþinde
Damlaya sýðar deniz içtenlikle inlesek
Olmaz denilen olur, kalbimizi dinlesek
2012
Müjgân Akyüz/MAJ
*Sevde: Karalýk, siyahlýk.
Deniz Uzuner Hanýma seslendirme için sonsuz teþekkürlerimle...