Aðla gülüm sen aðla, arkandan güleni bul Zamanda bata çýka yürüdüðün yol senin Kapýlma evhamlara, içinden geleni bul Takýndýðýn þu tavýr bu bedene bol senin
Alýþ artýk zamanýn iki yüzü var mutlak El ver, el uzatana; derdini sileni bil Kaynayýp fokur fokur potanda eriyip ak Sýkýþtýðýn kabýnda, çektiðin çileni bil
Baðla, durma ömrümü gönlünün ipliðiyle Ak içime, yak beni; hücum et magma gibi Kokuþmuþ bedenimi, kemiði, iliðiyle Vur, kýr, talana uðrat, adeta yaðma gibi
Su ol, çaðla üstümde her gelen yeni çað’la Gün ol; özde, özgün ol; iþlerinde düzgün ol Aklýna ben gelirsem, iki damlayla aðla Yaþýn yoksa bezgin ol; candan cana gezgin ol
Ararken “can elleri”, duysan þakýyan dili Hasret çektiðim gül ol, kokunla içime dol Giderken son sefere, sallamasan mendili Dönüþür dolambaçlý, karmaþýk biçime yol
-Beni yaban sayarsýn, halime aðlar aðyar Elbet bir gün duyarsýn, verilirken selâ’m, yâr-
Güneri Yýldýz (Elazýð, 10.01.2012)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Güneri Yıldız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.