"İkisi, yalnızca ikisi, hep ikisi"

" ...
Ve iki kez âþýk oldum;
bundandýr iki kez ölmüþlüðüm.
..."
- Yýlmaz Odabaþý-





Ýkisi de konuþuyor içimde.
"Biri kendisini kutluyor bana verdiði zararla,
biri kendine kýzýyor beni kaybettiði için."
Birini çok sevdiðimden utanýyor,
diðerini kýrdýðým için küsüyorum kendime.


Ben küsünce susuyorlar.
Yýllardýr körelmiþ demir parmaklýklar gibi asýyorum suratýmý ;
gelip geçenlere.
Mahzun bir ifade yüzümde “git” dediklerime.
Ve en güzel saatlerimde karþýlaþýnca en nefret ettiðime
çirkinleþiyorum.



Çirkinlik en çok o saatlerde güzelden daha güzel.
Yarýnlar için umut besleyen gözlerim o saatlerde sitem alevleriyle.
Þimdi söyle!


Hangimiz daha çirkiniz?
Her geçen gün kemikleþmeye yüz tutan bedenim mi,
Sönükleþmiþ, kir tutan yüreðin mi?


Kýrdýklarýmý salývermek istiyorum üstüne suçlu o diyerek…
Dilim suskun sebepsiz yere.
Suskun dilim sebep ;yok yere.
Bozuk bir plak çalasým var ilerleyen akþam saatlerinde.


Milyonlarca insanýn içinde sadece iki insan konuþuyor içimde;
Birine kýrgýným; birini ben kýrdým.
Her intikam suçu iþleyenden alýnmýyormuþ meðer.
Ve en büyük suç ,yapýlan kötülüðü yapmamak gerektiðini bilmeyerek.
Yalnýzca kendime suskunluðum ve yalnýzca iki sitem;
Ýçimdeki iki insana.


“Koþasým var yalýnayak kaldýrýmlara içimdeki karanlýk insanlarla;
Arýnmak ve uslanmak için."

Oysa bir mektup neyi çözmezdi,
Yazabilseydim kendime,
Bitseydi kalemlerim…


Söz mü?
Söz...
Küsüm ikisine de onlar haklarýný helal ettiler,
Ama ben;
-etmiyorum.
Seni kýran kimseyi affetmiyorum…(kalbim)


Daðýlmýþ parçalarýný þiirler iyileþtiriyor,
Kesiklerine yetebilen yok.
Susuþlarýn gün be gün taze;
Sabahýna kýzýlca kýyamet kopuyor.
Evet; esiyorum…
Seni ;içimde çürümeye yüz tutan köstebek,
Seni dünyalar güzeli mavi gözlü bebek;
Affetmiyorum.


Ýki insan konuþuyor içimde;
Biri isyan içinde,
Biri arayýþ peþinde.
Birini kýrdýðým için yerle bir
Birini sevdiðim için asi.

"Her geçen gün daha da güzelleþiyorum;
gözbebeklerim elmacýk kemiklerimden daha canlý
ve beþ parmaðým daha da ince, tartýda bir hafiflik"

korkmuyorum.
Saniyeler azalýr gibi
49
48
47 …
Çoðalýyorum içimde.


Ýkisi de sustu;
Susmalýydýlar,
Susmalýydý,
Susmalý,
Susma,
Sus!

Birini kýrdým,
Çok kýrdým birini;
Oysa vazosunu da kýrmýþtým annemin,
Almýþtým yenisini.
Onun yenisi;
-yok.


Mevsim kýþ diye deðil bu soðuk,
Ýliklerime dek iþledi varlýðý birisinin;
O dünyada nefes aldýkça dünyam daralýyor,
Kahkahalar kopardýkça dünyam yýkýlýyor.
Susunca;
Aðlýyorum.
Kýrdýðým giriyor rüyalarýma;
Uyanýyorum.


Ýkisi de uyuyor;
Ýkisi de rahat,
Ýkisi de huzurlu
Ben gecenin bir yarýsý,
Onlarý içimden atmaya çalýþýyorum.
Alabora olmuþ bir teknenin,
Ýki yolcusu gibiler þimdi,

"Ýçindeler adý bilinmeyen denizlerin,
Masmavi sularýna karýþarak,
Kayboluyorlar."

Düþünü görüyorum,
Dün gecenin.
Düþüyorum,
Düþüyor,
Düþ!

Ýkisi de sustu,
Ýkisine de küstüm.
Ýkisi de yüreksizdi.


Ýkisi, hep ikisi,
Yalnýzca ikisi;
Ýki farklý parçasýydý daðýlmýþ yüreðimin;
Þimdi iki farklý mevsimi gibiler.


Geldiler,
Gittiler,
“Bitti”ler.


Ya þiirler?







Sosyal Medyada Paylaşın: