Gel, sevdasýna ömrü hiçe saydýðým can yar, Bilirsin, yüreðimde daima has yerin var... Ondan mýdýr ukala suskunluðunla arsýz, Üzerine giydiðin anlamsýz yalnýzlýklar...
Gidene öfke duyma can... Çevrene bakýn sadece... Ne kadar çok yaþama sebebin var? Görsen, ah bir görsen, ne çok þaþýrýrsýn... Ve En sonmuþ gidene aðlamak fikri, Sürgün sürerken beyninde, Yemyeþil umutlara el çýrparak... Hayat… Seviyorum seni diyerek, Ýçinden haykýrmak gelecek... Ýþte o an, tutma kendini can, sakýn tutma... Haykýr... Haykýr ki, yýrtsýn gökleri bu sevinçle, Hep baský altýna aldýðýn o haklý ses...
Gel, yeþil gözlerinden kainata baktýðým yar…! Mecburum, bu gönlümde sevdana pekâlâ yer var. Neyleyim süremezsen, sevilme sefasýný Senin olsun payýna düþen kor yalnýzlýklar…
Celal Þahbaz_________yorgunkalem...
Sosyal Medyada Paylaşın:
yorgun-kalem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.