----------Düşün...!

mavi dalgalarýn azgýn sularýnda seyrediyordu ufuk
bir seher vakti
meþenin doruðunda doðdu ay
ve
uçuþan serçe kuþu kanatlarýndan
süzüldü uzaktan mutluluk

çiçeðin yüreðinden emerken
minik arýlar bal özünü
mola verdik
ansýzýn bir sahil kentinde

el ele gezinirken o sahilde
kýrkayaklý bir dünya da
zalim aðlarýna zembil düþen
paçalý bir dalkavuk
olduðunu düþün!

kozasýndan çýkan minik kelebeðin
hayat örgüsünde
iþlerdi gergefini her yeni gün
yeni umutlara gebe
esnerdi güneþ
her sabah nazenin tenimizde

ýsmarlama bir ayrýlýk deðildi bu dalgalarýn sessizliði
yüreðine diken batan bülbülün son nefesinde
dökülen kanýna inat güldüðünü düþün.

tan vakti, kabuðunu kýran karettalarýn
yaþam savaþýný
þahmeran kavgasýnda tuzu kuru aslanlarýn
kükreyiþi
leyleklerin tek ayaðýnda
uyuduðu kumsalda
aþk ninnisi söyleyen
sarp kayalarýn uðultusunda
mey içtiðimiz
güneþin dudaklarýndaki an’larý düþün

ve
koy elini yüreðine iman edercesine
yürek atýþlarýnda, çeperine vuran kanýn
gölgesinde ýsýnan gelincik çiçeðini düþün
düþün ki!
vur baþýný taþlara


Ümmü AÞCI
(üma)


Sosyal Medyada Paylaşın: