perdeler inmiþ sanki tüm gözlere görmezden gelinen onca yorgun yüze inat olsun ki bir söz dahi çýkmadý giderken nergis rengini almýþ dudaklarýndan..
tüm ihtiþamýyla dikili duruyordu giderken hasretin karþýmda darmadaðýn bir kargaþanýn içinde kalmaktan koca lavlarýn içinde yanmaktan beterdi gidiþin aslýnda
üstü kapalý gönül kapýlarýna dayanmak ne fayda þimdi ya da seni verip alan kadere aldanmak ben dokunamadýktan sonra yarim sana ne farkeder çivi çaksam bu fani dünyaya...
bir garip serzeniþ var kulaklarýmda yaþlý bir adamýn yorgunlugu var üstüm baþýmda daha yirmime basmadan düþtü hasret acýsý bagrýma güzel birgün görmeden düþürdü aþk beni yataklara...
Belki de ; okyanusu deniz sanýp dalmak benimkisi sürmeyi bilmeden araba kullanmak belki de ya da yürümesini bilmeden adým atmak oysa ben sadece yüzmeyi bilmeden senli hayata dalmak,sürmeyi bilmeden sana gelmek,yürümesini bilmeden sana koþmak istedim.. Sosyal Medyada Paylaşın:
Solist Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.