bir gün daha koparýyorum
her sayfada ruhumun yanýðýyla
karþýlaþmaya alýstýðým takvim yapraklarýndan...
her sayfada yeniden boy veriyor,
kökleri kurumaya durmuþ sevdanýn filizleri...
arkamda býrakarak bütün mevsimleri,
en sevdiðim köþesine çekiliyorum aklýmýn sýnýrlarýnýn...
yitik bir hayatýn sayfalarýnda,anlamlý bir iz bulmak için belki...
sessiz sessiz kanadýðýmý,aciz ve bitap hallerimi,
bir anlýk gafletimle yeniden umuda sarýlma gayretimi gizlemek için belki de,
belki de minicik avuçlarýma býraktýðýn kocaman sevda emanetini
kara kara gecelere örtbas eettirmek için...
gözlerinin ýþýðý girmeyen gönlümün rutubetli odalarýnda
karanlýða mahkum ediyorum yüreðimi...
yokluðunun irademden daha da güçlü olduðundan belki..
yokluðundan...
bir gidiþlik caným kaldýðýndan...
iþte biraz daha koyulaþýr zaman,
ödünç ç/aldýðým suretini alýp götürmeden periler
sarýlamak isterim can tenden ayrýlýrcasýna sarýlmak,
varlýðýmla yokluðuna ihanet edercesine sarýlmak...
fakat birden kalkar gözlerimdeki perde,
bir gül fýrtýnasý kopar anýlara susmayý emrettiðimiz yerden,,
uçar gider hayalin yapraklar gibi...
ayný ten ayný can,bir bütün olduðumuzdan belki...
her zamankinden daha da keskinleþir gece ve koyulaþýr maviliði düþlerin...
haykýrmaya kalksam bir kez adýný,
þimþek gibi çakar gözlerin beynime,
aniden denize dönüþüveren yalnýzlýðým
kimsezliðimi yüzüme çarpar...
vakit kaybetmeden yeytiþir yetiþir ardýndan hayal kýrýklýkarý,boþ umutlar...
kendi kendimi asla terketmeyeceðimi sandýðýmdan belki.../Elif T.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.