Özlemim Saf ve öksüz bir halde Gözlerimden akarken Terk edilmiþ bir þehir Parklarýnda aþkla dolaþýr Sevgililer kaygýsýz Sokaklarýnda tek baþýma kalmýþ Ben garip Dertlerle muzdarip ...Öyle iþte
Seyre daldýðýmda bin asýr geriden gelirmiþ gibi onlarý Aklýmdan geçerken gençliðim, Sonraki yýllar içine sakladýðým o hüsran Ebedi bende mi kalacak Ve bu hicran Bitecek mi son durakta “Ey insan, neresidir mecran” Diye baðýrdým Kimseler duymadý
Tatmin olamadým dostlarýmýn Acý, tatlý anýlarý katarak anlattýklarýndan Belki, teselli sözlerinden Bir hayatýn hasadý Aðýr bir yürüyüþtür içimde Koþtum yýllarý yakalayacak gibi nafile -bir küheylan edasýyla, adeta- Artan efkârýmý kimse görmez saçýmdaki akta