El- Mümît
Hayat verip dirilten, öldürüp can alandýr,
Baþka türlü isnatlar, tümüyle de yalandýr.
Ýradeyi Hak ile muradýyla döndüren,
Ýntikal ettirerek, varlýðýndan öldüren,
Sonsuzluk deryasýna, dünya denen nehirden.
Aralýksýz sevk eden, þu cismani þehirden,
Doðan her varlýk için, ölümde mukadderdir,
Allah yolunda ölen, o þehidi ekber’dir.
Varlýklarý dünyadan, “mezar” denen berzaha,
Oradan da “ahiret” denilen güzergâha,
Ölüm gelmezden önce, ölümü tadan kullar,
Bunlara ölü denmez, aslýnda diri bunlar.
Hak’la Hakka yapmýþlar bir cümle ibadeti,
Ýlmi tevhit sýrrýyla bulmuþlar hidayeti.
Varlýktan soyunanda, zerrece benlik kalmaz,
Þu an kýyamet kopsa, onlar periþan olmaz.
Her þeyin öncesi var, birde onun sonrasý,
Yaþam denilen þey ki, olum/ölüm arasý,
Bir yerde ölen varlýk, baþka yerde dirilir,
Vasýflarý deðiþir, baþka isim verilir.
Yüce Allah’a ait “her anda bir þende’lik”
Varlýða icap düþer, kul olana “bende’lik”
Deðiþmeyen tek þey var, O da Allah’ýn Zatý,
Onun ile birlikte “Sabit” “Selbi” sýfatý.
Ya Rabbi aþkýn ile cümlemizi her demde,
Ölsek bile baki kýl, son camide son cem’de.
04.03.2012…Mustafa Yaralý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.