Şiir Olmayacak

Biliyorum bu duygular gecenin karanlýðý yine
Benim gibi birçok gölgeye ait
Mevsimsiz düþen yaprak solgunluðunda
Duvarlarda kimliksiz
Aþk
Fakir bir senfoninin sessizliði yine
Þiir olmayacak
Pencerenin dibinde dona kalan bakýþlarým
Sayfalarýn arasýnda gezinen parmak uçlarýmda
Çýplak aþk kesikleri
Yarým býrakmýþ, dünden kalma bir ekmek kokusu gibiyim
Her adýmým rutubetlere mahkûm
Notalarý kýrýlmýþ kýrlangýç izleri kadar gökyüzünde ahenkliyim


Ki yaðmur damlasý yere düþtüðünde ölmez
Hala ýslak deðil midir ruhu


Bir barajda birikiyor tüm kelimeler
Aþk duasý yarým kalmýþ
Bir vadinin tüm kuytularý o sese hasret
Tüm aðaç kökleri o sessizliðe kuruyor
Harf harf fosilleþiyor tebessüm yankýlarý
Düþe açýlmayan kalp kapakçýklarýnýn ötesinde
Gerçeðiyle yüzleþiyor her çýðlýk


Suskun bir þehrin binlerce sokaðýna müptela
Nefes manzaralarýna ait tablonun dýþýnda kalaným
Tek göðüslü emzirilmelere gebe bir yaným
Bir yaným Tanrýçalarýn bakire uçurumlarý
Yüzünün batýsýnda beklediðim güneþ doðumlarý aþk
Ki her an inatçý bir gün batýmýnda hayat


Hiç yaþanmamýþ bir yorgunluk
Zamansýzlýk gibi
Oysa ki þafak ve kuþ sesleri
Alýþýlmýþýn dýþýnda anla(t)mak
Gölgenin duvardan kaç(a)mamasý
Avuçlarýnýn içinde sýcak
Özgür iki çift gözkapaðý hikayesi yaþa(t)mak
Yeterince ýslak









...
Sosyal Medyada Paylaşın: