çevirdim yastýðýn soðuk yüzünü yanan yanaðýma uyku kovalarken gözlerim, karanlýðýnda odamýn her boþ meydanýnda, her keskin köþesinde ve küçük, dar dehlizlerinde sen vardýn aklýmýn
beni vurdun, beni kanattýn...
yanaðým serin yastýk, elim soðuk duvar anne dayaðý sonrasý gibi, titreyerek çenesi; içli içli aðlýyor þimdi müzmin yalnýzlýðým ve acýyarak, ve þaþkýnlýktan öptüm kendi omuz baþýmý týpký çocukluðum gibi; ayný yerinden ýslandý yastýðým...
Ahmet Akkuþ (Ocak 2012 Ýstanbunalým...)
Sosyal Medyada Paylaşın:
kelebek kanadı tamircisi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.