bir kadın bir adam
uzak bakýþlar, içleri herhangi süslü cümlelerle dolduralamayacak kadar boþtu
iki can arasýndaki kýrýklar, birine diðerinden daha çok batýyor
ve çýldýrtan sessizlik, anadan üryan salýnýyordu
karanlýkta
dile, diþe hacet duyulmadan,
ses telleri yorulmadan cümleler kuruluyor
ve bir þeyler yerinden sökülüyordu
soðuk karanlýkta
-biliyorum, aslýnda yoksun
-biliyorsun, aslýnda yokum
ikisi de biliyordu ama biri daha çok biliyordu
sonunda bir þey koptu tutunduðu yerden
kulaklarý yakan bir ses duyuldu
soðuk ve koyu karanlýkta
biri sadece bir kadýn, yalnýzca bir adamdý diðeri
iki can arasýndaki boþluk uzadýkça uzadý
varla yok arasýndaki savaþý, yokluk kazandý
soðuk, koyu ve dipsiz karanlýkta
daha fazla dayanamadý, çözüldü dilleri
biri özenle seçti, diðerini kýrmasýn diye yalancý sözleri
sonra büyüdü birinin gözlerindeki zehirli yalan
ve kayboldu yavaþça
soðuk, koyu, dipsiz ve yalancý karanlýkta bir adam...
bir adam; Ahmet Akkuþ
(kelebekti adam, kanadýydý kadýn - kanattýydý kadýn, kanadýydý adam...)
Sosyal Medyada Paylaşın:
kelebek kanadı tamircisi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.