unutulur tüm acýlar
sarýldýðýnda içindeki çocuða
anlatýr sana yeniden yaþamak için
sevmek gerektiðini
gereklilik hali bir zaman gelir artýk
geniþ bir zaman da yaþanmaya baþlar
alýþmýþtýr yürek, alýþmýþtýr canlar
zaman zaman acýtýr eski
eski, o hiç bitmeyen türkünün yeli
dua eder gibi açýlýr bir anne eli
sevmenin en saf hali ve çocuk sesleri
tükenmiþliðin son safhasýnda
imitasyon anýmsayýþlar artar daha çok
çocukluðuna baðlý yanýþlardýr her an
her nefes bir daha acýr sol yan
ve türküler de adý çalar
o yer yangýn yeri:
’sevgi ölmez’, bizce de ölmemeli!