NAMLU

Düþme;
düþünce tutunamaz bedenin,
derindir aþaðýda karanlýklar ötesi,
hiç kimse destek olmaz,
tutmaz elinden senin.

Küsme;
yaþam bir merdivendir,
kimi zaman takýlýr, tökezlenir,
düþtüðünde gülünür,
baþarýlar düþ daðý,
bazen kaybolur gider,
her haline gülünür.

Susma;
"bana dokunmaz" deme,
tavýnda döner demir,
kan tükürür, devinir,
toprak sarsýldýðýnda,
san da sýra gelir.

Pýsma;
palazlanmýþtýr düþman,
-------------karanlýkla övünür,
"zaman bu andýr" deyip,
kurþun namluya yürür...


12 Mart 2012








Sosyal Medyada Paylaşın: