Büyücü
Hatmi tozu kokuyor kelimelerin
Ýlk düþen cemreyi öldüren
Þiir saðanaklarýnda
Ki elleri kanlý bir anafora büzüþüyor
Þefkatli yosunlarýn
Çýplaklýðýmý diplere çeken
Gök taþlarý parlýyor
Küfürlü bir yýldýz kaymasý sokaklarda
Mavi maskesini çýkaran
Teþebbüs ediyor yaþamaya
Sabahtan akþama asýlmalarým
Çam kokuyor bu yüzden
Büyücü
Gece öten baykuþun
Onuruna aþaðýlanan sessizliðim
Ellerim eflatun sýðlýðýnda
Esecek yönleri olmayan
Getto dilsizliðine tutunan rüzgâr gibiyim
Kýlýç sesleri sussa bile
Üstümdeki ceset kokusu susmayacak
Savaþ meydanýndan savruluyor içim
Aþk örümcek aðýnýn arkasýnda daha kutsal
Daha sessiz
Kabuðu kýrýlmýþ bir midyenin
Yüzeyinde boðulan inci/nmiþiyim
Sabahtan sabaha daraðaçlarý
Ölüme süsleniyor bu yüzde-n
Hayâl dünyasýnda
Terk edilmiþ bir rýhtým ipi gibiyim
Bir yaným suya gömülü
Aðýr ölü
Bir yaným baðlanmayý unutmuþ
Gerçeklerle yüzyüze daha bir ölümlü...