Dumaný tütmez sigaranýn, Bir türlü içesin gelmez. Güneþ terk eder pencereni. Usulca bir yalnýzlýk çöker üstüne. Dizlerin bükülür, gözlerin dolar. Solar odandaki çiçekler. Sonbahar girer kapýndan. Öleceðini sanýrsýn, aðlarsýn.
Çaresizce kemirirsin týrnaklarýný, Deli eden bir sessizlik dolar kulaðýna. Alýþýnca gözlerin karanlýða, Kurtulamayacaðýný anlarsýn. Oysa terk edilmiþliðin, Sevmiþliðin kahroluþudur bu. Aydýnlýðý özlersin, Hiç gelmeyecek sanýrsýn. Aðlarsýn.
Aðlarsýn gecelerce sesini duyan olmaz. Bir kibrit ateþinde, aynada kendini izlersin. Yalnýzlýk damarlarýnda dolaþmaya baþlar. Karamsarlýk ruhunu ele geçirir. Kurtuluþun olmayacak sanýrsýn, aðlarsýn.
Çocukluðun, oyuncaklarýn gelir aklýna. Oysa masumiyetini kaybetmiþsindir. Ne kalmýþsa dünden, Hepsi silinmiþ, yok olmuþtur düþüncenden. Hayallerin býrakýp gider seni. Ahým tutmuþtur artýk. Yaþadýklarýmý yaþarsýn, Aðlarsýn.
* Emre Danabaþ Sosyal Medyada Paylaşın:
Emre Danabass Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.