Sen, iltica zamanlar gibisin yüreðimde Dipsiz uçurumlar umarsýz gözlerinde Ýnatçý tipilerden üþüyen kor teninde Özgür kaçýþlarýn nuru var bedeninde Hangi sevincin güllerini diktin topraða Hangi ýþýkta kaybettin yönünü, söyle!
Titrek ellerinde haylaz ve derin çizgiler Bir çocuðun gülüþünü saklarken usunda Çýngýrak dilli bakýþlara tutunur umudun Lal bir düþünüþsün sürgün mevsimlerde Acýlarla tükenen ömrün mü üzüldüðün! Aþkýn ilençlerini mi taþýyorsun sensizliðe!
Kanamak bir þarkýda, içten içe aðlamak gibi Yürümek mor daðlara, yalýnayak, türkülerle Gülümsemek çocuklarýn yýrtýk entarilerine Avuçlarýmýzý açmak aþk bakýþlý mevsimlere Hangi sarýlýþ dindirir utangaç soyunuþlarýný Hangi aþk kanatýr umudun kadehini sevgiyle!
Ver gönlünü, zaferler yorumsuz kalsýn âlemde Sabrýn irini dökülsün, gökler diz çöksün önünde Seni sevmek kutsal bir sanrý olsun þu yüreðimde Sesinin polenlerini serpeyim aþkla asi denizlere Turnalar sevimizi götürsünler tüm sevgisizlere Susarak okþa tenimi, yýldýzlar ýþýsýn evrenimde
Selahattin Yetgin Sosyal Medyada Paylaşın:
Selahattin YETGİN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.