Ne bir battaniyem vardý sýcak, Ne de ötanazim savunacak.. Sessizdim, kimsesizdim, ölüme yaþýyordum Umut gardiyaný gaddar, Zaman geçiyor, ben yaþlanýyordum.. Korkar mý insan insanlýðýndan Ben yalnýzlýkla savaþýyordum.. .. Sonra bir gün, Bedenimi bir parka hançerlediler; Rüyalarýmý boþluða.. Göðün yaþlarý damlarken damarlarýmdan Ateþ vurdu güneþin gözlerine, O yandý, ben üþüdüm.. Unuttuðunuz; Ben üþüdükçe ölürdüm.. .. Ne bir battaniyem var sýcak, Ne de ötanazim savunacak.. Kimsesiz, sessiz, bir yoldan geçerseniz Bir ses verin kimseniz!? Bu insanlýk, Suskunluðunuzdan batacak..!
moRyEL_ Sosyal Medyada Paylaşın:
moRbiRyEL_ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.