Yine… Yine bir akþamý karþýladý yüreðim… Kar beyaz hediyeler inecek yüreðime; Kýzýlýn en can alýcý noktasýna düþecek gözyaþlarým… Bir saliseye sýðdýracaðým yine; Okyanuslarý ýsýtacak hasretin damlalarýný… Bir deniz feneri yakacaðým karanlýklara Fýrtýnaya düþmüþ kýrýk yürekler için… Görünmez iplerle baðlayacaðým yelkovaný; Akrebinden ayrýlmamasý gerek; saatlerimin… Minesinde bir çift hasret damlasý ýsýtýlmýþ olacak Sonsuzluðun kenarýnda çýrpýnan hayallerimin… Yelkenliler salacaðým dalgalar arasýna; Karanlýklara güneþ sýcaðýný daðýtmak için, Kumaþýnda sevdalarým ilmek ilmek akacak Güneþi; tan yerine erkenden getirmek için… Yine… Yine bir akþamý karþýladý yüreðim… Henüz öðle olmadan… Karanlýklarýn izbelerine erken merhaba dedim Sen… Sen yine ardýna bakmadan çýkýp gittiðin için…
Metin Kaya ÝLHAN Faroz TRABZON Sosyal Medyada Paylaşın:
Metinkaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.