Gülfidan

Zeytin gözlerine, ben de gönlümü,
Kaptýrmýþým, kaçma benden Gülfidan,
Hasret çektim, çok istedim ölümü,
Yalan sanma, çok günahtýr Gülfidan..

Kimi görsem, her gün seni sorarým,
Bilmem derler, gözyaþýma doyarým,
Ben ölmeden bir kez görmek kararým,
Nerde yatan.. Nerde gezen Gülfidan..

Haberin yok, çok þey geldi baþýma,
Çok dert buldum, zehir kondu aþýma,
Geldim ben de, birden yetmiþ yaþýma,
Bilmiyorsun.. Vuslat yakýn Gülfidan..

Bahçemizde açar, her gün güllerin,
Nerde senin, mahmur bakan gözlerin,
Yok mu bilmem, /benim gibi düþlerin..
Ne ararsýn.. Ne sorarsýn.. Gülfidan..

Zaman, zaman, ben çýkarým tabibe,
Doktor bakar, neden geldin der bize,
Birkaç tak, tak, geçmiþ olsun der size,
Savar beni..Derdim varken Gülfidan..

Çoðu günler, düþünürken ben seni,
Hem of çeker, hem suçlarým kendimi,
Sen ne yaptýn.. Sende kalan./ kalbimi,
Attým deme..Sakýn bana, Gülfidan..

Ah..Gülfidan, gönlüm seni istiyor
Aklýmda sen, kadeh elden düþmüyor
Sen gelmedin, caným kalkmýþ gidiyor,
Ne çok oldu..Görmeyeli.. Gülfidan..

A.Yüksel Þanlý er
09 Mart 2012
Ankara




Sosyal Medyada Paylaşın: