Sevmiştim

Yürekte bin bir elem dans eder,
Atlar þaha kalkmýþ, yelkenler fora.
Kývrak dansýyla rakkasedeki gözler,
Bin arzuyu atýp geriye
Gider gönül kervanýna sýðýnýr.
Bir sisli hava ki yüreðe inat,
Güneþ oyun oynar bulutla...
Kadýn, bin naz eder bilmeden
Göz süzüp, iç çekip iþveyle
Geceye sarýlýr özlemle.
Þaklayan kamçý, umudu yýkar;
Toplanýr otað, ayaklanýr bey.

’Sevmiþtim.’ diyemeden diller dolanýr,
Gah ileri,gah geri tozlar savrulur.
Yürekler bu odla yanar, kavrulur.
Öyle bir ah eder ki kadýn,
Bilmeden giden yüreðin sevdasýný.
Daðlar ses verir çýðlýðýna.
Savrulur dört bir yandan yel;
Alýr otaðý, beyi, atýyla içine
Fýrtýnadan arta kalan hüzün.

Çökmüþ bir omuz, göçmüþ içine,
Feri çekilmiþ gözler kor içinde.
Rakkase unutmuþ dansý, müziði;
Aðýda çöker, eller dizinde:
’Bir bey oðluna tutuldum kaldým
Sevgime ses verir, inanýr sandým,
Altýn tasýn suyuyla yýkatýr umdum.
Savrulup gitti, yel miydi ne
Ta baþýndan bana el miydi ne? ’

Ve gidenin, daðlarýn ardýndaki sesi
Yankýlandýkça savrulur, duyan aðlar:
’Sevdiðimi diyemedim ey yar,
Sevemedim, saramadým a can.
Görmez sandým gözlerimi ben diye,
Neyleyim bu otaðý ben, ocak diye.! ’

2006
SERAP ÖZALTUN


Sosyal Medyada Paylaşın: