ne garip insan dediðin varlýk -misal kendim- bir gün tatlý diye deliriyorsun öbür gün turþu çekiyor canýn dün uyuyamýyordun bir türlü bugün uyanamýyorsun bir gün þiir okumak diðer gün yazmak istiyorsun hatta bugün içinden þiirlere bakmak da gelmiyor kafi diyorsun küçük bir doz sonra vazgeçiyorsun ve kýsa þiirlere bir göz atýyorsun
kýsa kýsa yaþýyorsun anlýk an geliyor an gidiyor kafaný yormak da istemiyorsun banane diyorsun baþkalarý çözsün bugünlük -varsa- anlamýný hayatýn vazgeçiyorsun kendinden mi? tersine kendine gelmek için bu molalar ekmek kadar su kadar lazým kendimi bulunca yazarým adam gibi bir þiir diyorsun sonra -adam gibi- deyimine bozulup güne yüklenilmek istenen anlama takýlýyorsun lakin sadece takýlýyorsun sen þu hayatta küçücük bir nokta iken üstelik kurþunkalemle yazýlmýþ gibi silinebilen milyonlarca insanýn çözemediðini çözüp de ölümsüz mü olacaksýn
-hayýr-
öyleyse kalsýn!
Sosyal Medyada Paylaşın:
deniz-ce Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.