gökyüzüme

‘’Kanatlarýna aþýksýn sen ‘’ diyorsun ya
Bilmiyorsun iþte
Senden önce kanatlarým olmamýþtý ki!



Bir kalbim vardý evet,kabýna sýðmayan
Yine de þikayet etmeden yerinde duran
Sen gelince fark etti enginliðini göðün
Sen gelince kaþýndý omuz baþlarý
Havalanýp uçtu bilinmez bir cesaretle
Þimdiyse ellerine konmak istiyor
Oysa dokunmuyorsun incitirim diye
Ýncinmem…gitme.



‘’uçmak doðanda vardý zaten, bir týrtýlý kelebeðe dönüþtüren evrimi
Hýzlandýrdým ben sadece’’diyorsun ya
Deme öyle!



Küçük bir dokunuþ deðildi varlýðýn, devrimdi ömrüme
Ki bilmiyordum mavinin tonlarýný senden önce
Iþýða deðdikçe palazlanýyor tüyleri kanadýmýn
Iþýyorum kendime, evrene ve geniþliyor çatýsý göðün
Sen yine de ‘’gitmeliyim’’diyorsun, gitme!



Kaç yalvarýþ daha gelmeli dile
Kaç sözcüðün daha günahýný almalýyým
Dilimin altýna saklayýp ezerken- sýrf, sen bul diye-
Hangi ayna gösterir ruhumu sana
Hangi bakýþ anlatýr özlemimi
……………



Bildiðin gibi deðil semada rüzgarýn sesi
Bildiðim gibi deðil kavuþmadan kaybetme korkusu
Deðersem kýrýlýr özgürlüðün uçamazsýn diyorsun ya
Sen yoksan kanatlarýn da anlamý yok, ah anlasan
Sen geç bulduðum- ama iyiki de bulduðum-
G
Ö
K
Y
Ü
Z
Ü
M
S
Ü
N















Sosyal Medyada Paylaşın: