SUSAR GÖZLERİM,BAĞIRAMAM MEHUYÂR!

Sancýlý bir aþkýn peydahladýðý
Gayrý meþru ayrýlýklarýn kan pýhtýsý parçasý adýn.
Býraksam kör bir zulaya
Bir anarþist cesurluðuyla yahut
Manþetlesem sývasý yýrtýk sokak duvarlarýnda
Sorgusuz sualsiz kelepçelenir eþkalsiz adým.
Ýdama sürüklerken sana dair hadsiz inançlarým
Tek suçum olur;
Ýllegal bir adý baðrýnda sýmsýký taþýmak.
Ve ardýndan bir daha sorsalar
Bin kez daha yaþarým seni Mehruyâr!

Bir can havliyle, bir baþýna kalmýþlýðým
Yarýnca ortasýndan
Nice kâbus gecelerimi
Bütün aydýnlýklarý yutmuþ karanlýklarda
Delik deþik bir kalbin nevroz vuruþlarý
Sabaha varmadan yaðmalar kokuþmuþ cesedimi.
Pencereme konan veda suskunluklarýn
Zihnimde narkozlanmýþ haykýrýþlara
Ýnadýna çarparken bi karar
Cinnet þeridi gözlerinde
Bin parçaya bölünürüm Mehruyâr!

Kaç zaman beynime astýðým münzevi umutlar
Düþ bozgunu gidiþinle çiðnenir her sabah.
Uyandýðýmda kan çanaðý uykusuzluklarýmdan
Baþucumda, sessiz intiharýma ferman bakýþlarýn
Kafama saplanan ölümcül mâsumiyetinin aðrýlarý
Sonrasý; çýðlýk çýðlýða çýrpýnýþlar
Yanýþlar, yandýkça yýkýlýþlar?
?B/ölme beni kendinden!? iniltisiyle
Son darbeyi de indirirken dudaklarýmdan
Felç inmiþ kulaklarýma
Susar gözlerim, baðýramam Mehruyâr!

Bu azgýn
Bu marazi terk ediliþ
Canýma tak eden
Sabýr taneleri kopuk direniþ?
Bana yasak olduðunu söyler
Her eksiltili tümcemde.
Soluðu dalýndan kesilen bir gül gibi
Körpe türküler besleyen
Yürek sancýtan hüzünler istilasýnda
Biçimsiz barikatlarla süslenmiþ silsilelerle
Ne kadar içten yaðmalanýrsa darmadaðýn nifaklar
Öylesi viran
Öylesi duman duman
Öylesine kavrulurum her hece Mehruyâr!

Böylesi prangalý hapsoldukça içimin korkuluklarýnda
Dýþarýda güneþten doðan kývýlcýmlar
Gök-deniz umulanlar
Çocuk heyecanýyla yýkanan þakayýk
Yasemenler, papatyalar?
Koþmak ister her yaným, ölürcesine
Seninle tek nefeste
Nafile çýnlar yokluðun o an
Çöker, yýkýlýrým yine ayaklarýmýn dibine?

Ve þimdi
Tam teslimiyet inancýmýn huþusuyla
Ne kadar farz kýlmak istesem de ömrünü
Ömrümün en helal tadýna
Dönüþü yok?
Bozuldu Aþk, kazasý kýlýnmaz bir daha.
Belki bir gün...
Daðlar kül ufak koparýldýðýnda
Denizler, yataklarýnda kaynar kaynar susadýklarýnda
Mizan kurulup
Unutuldu mu kundakta çocuklar
Ve dehþetten çýldýrdýðýnda o þaþkýn analar
Belki o zaman
Ýþte o zaman
Dirilirim Aþkýna, adýn adýn Mehruyâr?!

(Sezgin KARADAÐ)


Sosyal Medyada Paylaşın: