Bu defa baþka
Ölüyorum
Ölmeden ölüyorum
Ölüm korkusuyla ölüyorum
Mutsuzluktan ölüyorum ilk kez…
Yollar geldi bir çataða dayandý…
Kimseye belli etmemeye çalýþýyorum çaresizliðimi
Herkesten gizliyorum
Kendimden bile
Bedbahtlýðým korkunç
Kalbimdeki çöküntünün büyüklüðü tarif edilemez
Yüzüme yansýmasýn diye yýkýklýðýmýn resmi
Ýçim acýyarak,
Sahte tebessümlerle maskeliyorum
Ayrýlýðýn fotoðrafladýðý, hüznü ve kederi…
Yollar geldi bir çataða dayandý
Cevabýný veremediðim sorular beynime üþüþüyor
Kaným çekiliyor, ellerim üþüyor
Sendeleyip yerlere düþüyor hayallerim
Sessiz bir gemi gibi ayrýlýyor ruhum yüreðimden
Kanýmdaki dalgalar
Devleþmeye demleniyor, sabah uykularýmda
Ki aklýmýn cidarlarýný döveceklerdir,
Yokluðunla uzunca yýllar…
Acýlar
Ayrýlýklar
Yalnýzlýklar
Yokluktan yana ne varsa beni tanýrlar…
Yollar geldi bir çataða dayandý
… Serden geçsem, zulüm
… Senden geçsem, ölüm…
Tomurcuðum benim, Gülüm
Yangýnlarýmýn sebebi, közüm, külüm, özüm…
Ýki gözüm…
Yollar geldi bir çataða dayandý…
‘gitmek mi zor kalmak mý zor’
Gitsem;
Ki bu zor olaný
Düþünmek bile istemiyorum ardýmda kalan seni…
Ýlle de beni...
Ýl-le de beni…
Ben biliyorum zaten,
Ne hallere düþeceðimi…
Kalsam;
Ki bu kolay olaný
Tüm kapýlar örtük ardýna kadar…
Bin piþmansýn þimdi, biliyorum yar
Gönlünün kýyýlarýnda med
Beyninin sahillerinde cezir var
Sen de hesaplar ve kitaplar
Bendeyse AÞK,
Ýncinmiþ duygular
Ve kýrýlmýþ bir gurur var…
Yollar geldi bir çataða dayandý…
Bu defa baþka
Ölüyorum
Ölmeden ölüyorum
Ölüm korkusuyla ölüyorum
Mutsuzluktan ölüyorum ilk kez…
Antakya, 07 Mart 2012
Ali ASAFOÐULLARI