Ekranlar yine bembayaz ve parlak
Dumura uðramak da hak verilmiþ apoletsiz evhambazlar
hakikati parmaðýyla sýyýrýnca garip karþýlanýyorlar
oysa her insanýn metabolizmasýndan çýkanlar, aynýlar
Ayna, bir garip kýrgýnlýk sokaðýn üçüncü dükkaný önünde
çiviyle tutunamayan ümitler boþanýyor kadýnca þehirde
saðýr evlatlar, baharatlý eðlenceleri ile hiçleþen dünya
bir kereleðine de olsa poz vermeye izin vermiyor adamca
Kancýk, ancak bir anlýk hatadan doðmamýþ silsile
kýsýk ateþte sesleriyle halkýn içinden birkaç cümle
söylemek
yarýn için belki de
Ýnsanlarýn hiçbir beklentisi olmayana san vermiyorlar
göçebe kuþlarýn tekrar geri gelmesine de
sadece þairlere bir þey anlatýyormuþçasýna riya içinde
sevgilisi olmayan, abaza tavýnda parmak ýsýrýþlar
Aydýnlýk öteki dünyaya ait bir icatýn ön eki
ötesi olmayan vicdanlarýmýzda hasretlik eski
ikinci adý hiç konulmamýþ çocuklar gibi ara sýra hür
ve bir o kadar baharda, gök bir garip sümkürür
Çýktýðýný bilemediðim baskýlarýn en sonuncusu
kazanýlmýþ ne varsa, en çok da demir-karbon karýþýmý
yitirilmeye mecbur yüzlerle örtüyor zihninin alyanslarýný
Ancak, bir kancýk anlýk hisleriyle dünyaya sahiplenebilir
þimdinin mavi rüyasýnda yollarýn önünde ise hep bir harf
sanki herkesin yüreðinde büyütülmüþ o piþkin araf
Olmayaný kendi diye gösteren ellerin yüzüne kapanýp
aðlayacaðý bir gün duydum küçükten
hiç istemesem de, her gün o gün için bölünüyorum
þiirin sonunu bulamayan ilk aðlayýþlarýma sýzlanýp