gecem..

Hüzünlü gecelere ram eyledik gönlümüzü,
Sessizligin çýglýgý kulagýmda ýslýk çalar.
Senin yoklugunda zamanýn gecesi gündüzü,
Maziden gelenlerle birlikte beni hýrpalar..


Ýþte unutulduk,unutulanlarla birlikte,
Ýçli hýçkýrýklar duygularla duaya dalar.
Bomboþ vehmimle kuru avuntu ayni beþikte,
Derin bir iç çekiþle beyninle vucut yalpalar..


Al bir nefes,bir nefes daha demli bir bardak çay,
Hiçbir zaman cevap bulamayacagýn sorular.
Ne,neden,niçin ruhunda çizilen gergin bir yay,
Piþmanlýklarým gecede beni vuran kurþunlar..


Gecem-karanlýgýn içinde gündüze dogru ak,
Mazinin bir yerinde kalsýn þu çekilmez anlar.
Bana dogmaz badý sabahta gülen yaüzlü þafak,
Yarýnlara beklenirken gül kurusu akþamlar..


Çokta efkarlýyým bu gece nedendir bilmem,
Kýrýk gönlümle oynaþýrken þu cýlýz lambalar.
Sevda denilen duyguyu düþmanýma dilemem,
Yansýyan gölgemle bana sýrýtan þu duvarlar..


Tavuklarýn olmadýgý þehirde öten horoz,
Sabah oldu diyor yanýk ses okunan ezanlar.
Beynimi kemirdi düþünce denilen cadaloz,
Artýk gýyam vaktidir seccadeler ve dualar..

Sosyal Medyada Paylaşın: