Sen öfke ateþiyle ýsýtýrken bedenini
Irkýnýn savunmasý derdiyle...
Ben sevda çiçekleriyle büyütmüþ
Örtmüþtüm üzerini nedamet bulutlarýyla
Kin ve nefretin...
Anlamadýn...
Haklýsýn
Senin gözlerinin önünde düþmüþtü yere
Vahþi’nin fýrlattýðý mýzrak darbesiyle
Hafýzlarýn babasý...
Senin amcanýn ciðerlerine geçirip de diþlerini
Emmiþti kanýný delice Hind küffarý...
Senin sýrtýna konulmuþtu pislik dolu iþkembe
O mübarek yerde, alnýn secdede...
Senin peþine düþmüþlerdi
Katarak Süreka’yý önlerine...
Sahi sen taþlanmýþtýn Taif sokaklarýnda deðil mi
Sonra da
Ben alemlere rahmet için gönderildim diyerek
Sen açýp ellerini merhamet istemiþtin Rabbinden...
Hani Ebu Hanife vardý
Yanýnda küfederek yürüyen yahudiye
Sözlerin bitmediyse bekleyeyim dök içini diyen
Ýbrahim Ethem vardý
Yediði dayaða sevinip de þükürler ederek
Nefsini yerden yere vuran...
Hani Ömer vardý ya
Geceleri þehri gezip duran o muhteþem halife
Girmiþti de içki içilen bir eve bacadan
Baðýrýp çaðýrmýþtý karý-kocaya
Sonra okununca kendisine ayetten
Piþmanlýktan kafasýný vurmuþtu duvarlara...
Hani severdin
Hind’i Vahþi’yi baðýþlayaný...
Bu mudur örnek aldýðýn kimlik
Söyle !!!
Nefretin ne kadar da yoðunmuþ ki
Habire kalp kýrýyor
Nefsini savunuyorsun böyle...
Söz bitti
Þimdi susmak zamanýdýr...
Asimaral... 15.EKÝM.2007
(SABRIM EDEBÝMÝ AÞTI BU GECE)