ZAMAN
Mevla yarattý da; en baþa aldý.
Ýnsana kinini besliyor zaman.
Ýsyan eyleyince gurbete saldý.
Artýk hep geriye iþliyor zaman.
Atýldýk cennetten en uzak yere.
Gideriz mevlaya can vere vere.
Dünya denen varlýk zindan bir kere.
Her gün bu canýmý diþliyor zaman.
Baþýmýzda bela þeytanýn þerri.
Nefsimiz ayrý dert ezelden beri.
Ruhlara kýlýftýr; kemik, et, deri.
Hasret kazanýnda haþlýyor zaman.
Gizlenmiþ oynarýz her gün körebe.
Ona þekil vermem bin defa tövbe.
Mahþerden bakýnca bu dünya gebe.
Karnýnda bunca can gizliyor zaman.
Ahmet GANÝ yine çekildi kaným.
Dünyaya geleli yanýyor caným.
Yetiþ imdadýma yetiþ sultaným.
Seni hayalimde süslüyor zaman.
AHMET GANÝ
04.03.2012 NÝÐDE
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.