YAMAK

Ben Mahzuni ÞERÝF’Ý, dinler keyfim çatardým.
Allahýmý düþünüp, zikrederek coþardým.
Nerde bir garip görsem, yardýmýna koþardým.
Bir söz verdim dönmedim, beni bu söz bitirdi.
Yamak oldum kullara, benliðimi götürdü.

Þeytan nedir? Bilmezdim, bu dilim sesler oldu.
Dinim zaten yarým da, imanda esner oldu.
Hak yoluna diktiðim, açan güllerim soldu.
Bir söz verdim dönmedim, beni bu söz bitirdi.
Yamak oldum kullara, benliðimi götürdü.

Hep kýrýldým, çatladým, bükük gördü gözleri…
Sus orucuna yattým, dilim demez sözleri.
Küçük görme üstüne, yazýlmýþ tüm tezleri.
Bir söz verdim dönmedim, beni bu söz bitirdi.
Yamak oldum kullara, benliðimi götürdü.

Diller öyle tatlý ki; koca koca balýk var.
Bir çeker bir býrakýr, türlü türlü kýlýk var.
Herkes insanoðludur, üstte ayný Halik var.
Bir söz verdim dönmedim, beni bu söz bitirdi.
Yamak oldum kullara, benliðimi götürdü.

Ahmet GANÝ üzülme, gelir sözler yerine.
Ýman yapan ustanýn, güç yetmez eserine.
En mübarek sudur bu, güven alýn terine.
Söz verilir dönülmez, söz biter insan bitmez.
Yamak ol yamuk olma, benlik gendedir gitmez.






Sosyal Medyada Paylaşın: