adýmlarýmýz ilerlerken yeþil erik aðacýna iki yetiþkin insanken geçmiþe dönüp çocuk olduk bir anda...
sekiz bilemedin dokuz yaþýnda olmuþtuk senin fikrindi aðaca çýkmak çýkamayacaðýmý sandýn galiba kabul edince gözlerinde ki þaþkýnlýðý görmeliydin ne gülmüþtüm sana için için...
seni þaþýrtmaya devam edecektim uzattýðýnda elini elimin tersiyle itip nasýlda çýkýp aðacýn en kalýn dalýna bir güzel oturdum sen afallamýþ bakýyordun öylece senin þaþkýn yüzünü izlemek çok güzeldi ama birde bunun iniþi vardý nasýl korkuyordum biliyor musun? sana belli etmek istemiyordum...
þaþkýnlýðýný atýnca üstünden bir iki hamlede hemen geldin yanýma can eriðiydi bunlar nasýlda zevkle yiyordun sen yedikçe benim diþlerim kamaþýyordu dut aðacýnýn dallarý sol tarafýmdaydý dutlar olmuþ ‘’ye’’ beni diye bakýyordu ben dut, sen can eriklerini yerken doyumsuzdu sohbetimiz ne çok anlatacak anýlarýmýz varmýþ susmak bilmiyorduk kahkahalarýmýz dallarý bile sallýyordu çocuktuk, aðacýn dalýnda hiç olmadýðýmýz kadar özgürdük...
çok yaramazdýn karþý bahçedeki elmalara gözünü dikmiþtin Rýza amca elinde tüfeði bizim gibi afacanlardan koruyordu bahçesini senin kadar yaramaz olan benim bir fikrim vardý Rýza amcayla bahçenin ön tarafýnda baþladým sohbete sense ilk hýrsýzlýðýna baþlamýþtýn ceplerin ve kazaðýnýn önü elmalarla dolunca iþareti verdin bana can eriði aðacýnýn altýnda buluþtuk elmalar ne kadarda lezzetliydi doyamamýþtýk tadýna…
bak; bu gün ne buldum cebimde son kalan elmayý ikiye bölmüþtük ya o günkü ki gibi duruyor bozulmamýþ bir ýsýrýk almak istedim ýsýrdým; yine güzeldi tadý ama bir þey eksikti çünkü sen yoktun yanýmda h ý r s ý z lýðý iyi öðrenmiþsin bir de baktým ki kalbimde yok yerinde sen yoksun kalbim yok söyle; nasýl yaþanýr böyle...
06.03.2012___________________Seher_Yeli
Manevi oðlum mavisecki’ ye ( Deniz Pýnar ) çok ama çok teþekkürler. Allah güzel gönlüne göre versin oðlum. Saygýlarýmla...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Seher_Yeli S.ZerrinAktaş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.