bir gece saçlarýna düþsem kar olup,
uðruna erisem, daðýlsam saçlarýnda...
gülümsemen yetecek bana,
t i t r e k t i t r e k, korkarak avuçlarýna düþerken.
olsun senin ellerindeyim nede olsa...
kartopu yap, kardan adam yap benden.
burnuma havuç dik istersen,
gözlerim kömürden olsun,
týpký senin gözlerinden...
bakma s o ð u k olduðuma önce,
ben sana ýsýnýr eririm,
sen benden korunmak için,
eldiven giyer, atký takarsýn,
ateþ yakarsýn...
olsun ölümüm senin elinden ya yeter.
sonra akþam olacak sen býrakýp gideceksin.
pencerenin ýþýðý yanacak en sarýsýndan.
yakacak en karasýndan içimi...
unutacaksýn geç saatlerde beni,
iþte o zaman baþlayacak can erimelerim...
sin olacaðým duygularýma, sessizce,
alacaksýn kýzarmýþ ellerinle beni,
ben gözlerinde erirken...
sen konduracaksýn veda buseni...
bir avuç gözyaþý kalacak bu aþktan kalan...
akýp düþeceðim topraðýna...
sabah baktýðýnda kürümüþ olacaklar yollarýndan beni,
senin ayaklarýna sarýlamayacaðým,
dizlerine kapanamayacaðým,
sen kirlenmiþ göreceksin kaldýrýmlarda,
umursamayacaksýn...
olsun ben günümü yaþadým ya,
seni gördüm ya, seninle oldum yeter bana..
ama niyet eriyene kadardý...
can erimelerim baþladý yeniden...
öldüðümü bilme,
yine geleceðim...
eski sevda beyazlýðým olacak,
eski sevmiþliðim...
eski temizliðim ellerinde...
koþacaksýn yine bahçemizde...
ben yeniden daðýlacaðým.
senin ellerinde olmak çok güzel,
ama kalbim dayanamaz,
canýmdan eriyeceðim...