MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Mazeretim Var-Haykırış/2
Blackless

Mazeretim Var-Haykırış/2







gerçeðin tezgahýnda rengarenk dokundu kilimler
alý moru beyazý siyahýydý payýmýza düþen
daraldýkça derisi kalbin ince tellerinin
birbirine karýþtý renkleri kilimlerin

yedi katlý yetmiþ sýrlý göðün altýnda açýldý gözlerim
ellerim kapamaya çalýþtýkça engel olamadým zamana
patladý avucumda dinamit tadýnda yitirilmiþ yaþamlar

yýkmasaydý aðzýnda duayla dolaþan günahlar tapýnaðýmý
þimdi olmazdým günahkar
ve yeterdi savunmaya direnci sabrýmýn
görmeseydi gerçeðin dibini gözlerim

her gün rüzgârýn tambur namesiyle düþtü üç dört taþ
köþe baþlarýnda yaralandý ayný cümle gençliðin þarkýlarý
gözledi yarýlmýþ duvarlardan melekeler film gibi
bölünmedi konuþan dudaklarýnda sessizlik

inliyordu güzel yüzlü ceylan
balta ucunda büyüyen kendi kanýnýn zehriydi içine yayýlan
yetmedi sarmaya þefkati bilmeyen kollarým
tutamadým acýsýný karnýndaki kangrenin
kayboldu doyumsuz iþtahlarda solgun yüzü mum gibi

geniþ alýnlarýn kirli kararlarýyla kesilmiþ kara urgan
örf pazarýnda bir yumurta kabuðu karþýlýðýnda yaðdý
kapkara nefret yaðmurlarý üstüne kar tanesinin
kendi ördükleri kafeslerde kaný aktý içli türkülerin

dýþ kabuklarý dökülmeye baþladýkça bedenimin
kapkara kabuklara büründü yüreðim

çaresizlik üreten sýðýnaklarda pestile döndü yüzüm
susmamalýydý baloncuya baðýran çocuk sesleri
bu yüzden yaktý þeker çuvallarýný yýkayýp
mintan diken eller kendi aðýtýný

rüzgâr bile bir avuç toprak atamýyorken tepelerden
taþ toplayýp tarla açtým kederli filizlerime
dümdüz ovalara ektiðim tohumlarýn mahsulünü
mayýn tarlasýndan topladý kan içen avuçlarým

sanki kudretten bitmiþ kökü seksen þehre uzanan
kara aðaçlarýn oraðý vurdukça
kefen bezine büründü altýn renkli baþaklar

çok karýþýktý kilimlerin rengi seçemedim sevgininkini
inanmak istemedim nankör olduðuna
yavru taþýyan boncuk kedimin
açar açmaz gözünü kelebek kadar bile deðildi ömrü
anasýnýn aðzýndaydý can çekiþen damarlarý

tutup kafasýný kýlçýðýný çýkarmak vardý acýlarýn
denedim görünceye kadar
neþeyle avuçlarýný salyasýyla ovuþturanýn sýfatýný

kurumamýþtý gözyaþlarýmdan ýslanan mendiller
son çürümüþ vagon kalkarken bu istasyondan
bu yüzden sallayamadý ellerim

Blackless

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.