MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

EY KÖKLERİ ALTAY’DA
Güneri Yıldız

EY KÖKLERİ ALTAY’DA




-Yiðidim, sakýn ola unutmayasýn dünü
Batýnýn Roma’sýna dar ettiðin o günü-

***
Bir yandan zaman seni sabýrla yoðururken
Bir yanda bu topraklar þekil verdi öz suyla
Ýlahi bir rahmet ki kahraman doðururken
Ýmtihan ediverdi seni þen arzusuyla
Bu sýnavdý, tarihin Türklerle özdeþliði
Bu fýtrattý, toprakla ruhlarýn kardeþliði


Ezelden var edilmiþ muhteþem bir vakarýn
Millet nezdinde ebet yaþamasý mukadder
Daðlarýnda erimez buz gibi soðuk karýn
Sulara karýþarak cana sýzmasý kader…


Her adýmda dikkat et bastýðýn yer canlýdýr
Bu topraklar sen gibi ezelden hep þanlýdýr
Zerre zerre toprakla karýþmýþtýr ecdadýn
Unutma ey genç adam Anadolu’dur adýn
Bir yanda akýp giden ovalardan denize
Sular ki bereketler vermiþti dize dize
Sular doyana kadar her yanýný topraðýn
Gezer yeþertir seni; açar gülün, yapraðýn
Her yanýndan bereket fýþkýrýr görme gitsin
Sen ki bu diyarlarda sadakatli yiðitsin,


***
Ýyi koru, hor bakma; layýk ol hep dedene
Hoþ bakma vatanýný taþ, toprak addedene


Toprak sensin unutma, vatanýndýr aslýnda
Düþün altýnda yatan kýsa hayat faslýnda
Ya senin sevgilindir yahut ta Ulu Atan
Seni bundan yarattý düþün ki O Yaradan
Ebediyen yaþamak vatan ile mümkünse
Yoksa sadakat sende acýmaz asla kimse
Bir gün gelir senin de öldüðün vaki olur
Amma vatan yaþarsa milletin baki olur
Yankýlanýr kubbede Allah adý durmadan
Gökler masmavi olur þimþeðe aldýrmadan


Meyhanede, barlarda uyuþtuðun duyanda
Ey kökleri Altay’da, kollarýysa her yanda
Atilla’nýn ahfadý, Fatih’in mirasçýsý
Diner mi mezarýnda atalarýn acýsý
Neden söz dinlemezsin, hepsi üç kuruþluk kâr
Sana ne kazandýrýr batýldan gelen çýkar
Batýlýn þýracýsý olup da koþturursun
El giderken ileri sen yerinde durursun


***
Yetmez mi dünyalýðý yýðdýn hep inkâr için
Kapan yere, secdeye en büyük Hünkâr için


El otursun sen yorul; daðlarda dolaþ, durul
Bu topraklar uðruna gerekiyorsa vurul
Unutma vuruldukça kök salarsýn topraða
Yaðmurlar ýslattýkça dönüþürsün yapraða
Neden üç günlük zevke kapýlýp çürüyesin
Vatanýnla karýþ ki her yaný bürüyesin
Boþ kaldýðýn zamanda sürmeyesin zevk, sefa
Türkoðlu sarýlmalý o anlarda Mushaf’a
Azimli ol, zinde kal; ebede yürü hýzla
Ceddinden aldýðýn kan damarda yürür hazla


Okumuþ yazmýþ zevat seni çok zorlayacak
Onlardan olmaz isen batýl da horlayacak
Unutma, dünya sana elbet olacak zindan
Hakka savaþ açana sanki bayramlýk meydan
Ýþte sen ki o anda sen gibilerle birleþ
Küçülme yapaylýkla ceddin gibi hep gürleþ
Tarih yapmak mý kolay, yaþayýp da yazmak mý
Akýllara kazýnýp yüreklere sýzmak mý
Ne var ise kaderde önüne hep gelecek
Türkoðlu dik durdukça mazlumlar da gülecek


Hamaset deyip geçer; takýlma, paracýlar
Seni senle kýrdýrmak ister o aracýlar
Onlar ki bir elleri yaðda biri baldadýr
Onlar ki dünya için büyükçe vebaldedir


Bir gözleri daima kördür bakar görmezler
Uygur’a, Çeçenya’ya, Ahýska’ya girmezler


Güneri Yýldýz (Ören /Burhaniye, 16.07.2011)



Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.