Bütün iþlevlerini kaybetmiþ ;
Makineye baðlý olarak yaþayan bir insan gibi
Bizim sevgimizz..
Tek dayanaðýmýz Kalbimiz .
Çektiðimiz an fiþini biteceðiz; Bilirizz.
Öyle bir sevdaki Bizimkisi ;
Kör, saðýr, hatta dilsizz.
Göz göze gelemiyecek kadar utangaç,
El ele tutuþamayacak kadar kaçamak,
Küçük bir çocuðun kalbi gibi saf ve temiz..
Beyaza boyayabileceðimiz yalanlarýmýz bile yok!
Birbirimizi düþünmekten vakit bulamýyoruz;
Yemeye içmeye eðlenmeye..
Her elimizi açtýðýmýzda Semaya,
Ýçinde ismimiz geçmeden bitmez dualarýmýz.
Uyumayýz birbirimize Ýyi geceler demeden ve
Uyanmýþda olmayýz Günaydýnsýz..
Biz ki Ýki kör aþýk ,
Ýki sevdalý yürek ,
Ýki limansýz gemiyiz..
Yok Birbirimizden baþka kimsemizz.
Belki Her fýrsatta gelemiyoruz karþý karþýya
Belki Süslü cümleler söyleyemiyoruz birbirimize
Hatta bilmiyoruz belki her türlü huyumuzu.
Ama Seviyoruz be iþte ;
"Bunada Þükür " dercesine..
Nasýl Böyle Sevebiliyorsun demeyin bana!
Sokak ortasýnda hiç çekinmeden,
Teslim edebiliyorsanýz kendinizi karþýnýzdakine,
Seviþmekten mosmor oluyorsa etiniz,
Uyuþmuyorsa Aklýnýzdakiyle Kalbinizdeki,
Alýþmýþsanýz Her sabah farklý suretlerle uyanmaya,
Ve bütün bunlara raðmen memnunsanýz hayatýnýzdan,
Siz;
Sevmek Nedir "Bilemezsiniz.."
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.