Yoruldum Reis

Yoruldum be reiss..
Herkesi kendim gibi Sanmaktan
Bile bile ölüme koþmaktan
Yaþamaktan yoruldumm..
Öylesine bitkinimki artýk
Gülmeye bile erinir oldum
Düþünmeye bile mecalim yok
Yorgunluk kahveleri bile Fayda etmiyor
Ne kadar uyusam dinlensemde nafile
Bir türlü gelemiyorum kendime..
Öyle bir yorgunluk deðil aslýnda benimkisi
Yüreðim yorgun be reiss..
Her gece sancýsý tutuyor yine
Uyutmuyor bir türlü beni
Sonra göðsümden gözlerime vuruyor sancý
Aðlamadan edemiyorumm..
Hangi sevgili hoþ etti ki
Bugüne dek gönlümüzü.
Hangi sevgili gül bahçesine
Çevirdi ki ömrümüzü .
Hangisi býrakmadý ki yüzüstü be reiss.
Bu da geçer bu da unutulur elbet
Bunu da Öldürürüz raký masalarýnda
Bunu da çýkarýrýz hayatýmýzdan kova baþlarýnda.
Bir yaranýn kabuk baðlayýp
Ýyileþme evresi gibi aslýnda bu da
Ýlla ki iyileþeceðim bir gün
Ama ;
Korktuðum þey baþka
Korktuðum þey iyileþememek deðil..
Her hastanýn iyi veya kötü anýlarý vardýr
Hastahane odalarýnda
Her hasta özler bir gün oralarý.
Benim kide o misal iþte reis.
Ya özlersem;
Hastane kokularýnýn arasýnda bile
Onun kokusunu duymayý...
Sosyal Medyada Paylaşın: