Güneþ görmeyen bir koyakta, Yapa yalnýz kalmýþ Dað çiçeðim, Issýz daðlarýn Baðrýna sýðýnýrsýn bilirim. Yaz günü yapraðýna Hazan yeli deðmiþ Dað çiçeðim. Gül yapraðýna çið deðmiþ gibi Boynun bükük kalýrsýn bilirim. Bilirim tebessüm etmez Kan kýrmýzý dudaklarýn.
Ne kadar ahh etsen de Kimse bilmez ki derdini. Bilirim gurbet acýsý çeker Her bir yapraðýn. Ýnci gibi düþse de, Her bir damla yaðmur dalýna, Bir kýraðý gibi çöker üstüne. Kaldýramaz Kýrýlýp daðýlýrsýn cam gibi.
Kanadý kýrýk kuþ misali Uçamazsýn bilirim, Bilirim bekleyenler var seni Taa uzaklarda bir yerde Ama ne çare Ne çare, Gurbet sancýsý dinmez içinde Ne yapsan da bu dert iflah olmaz Susup beklersin, Korkup beklersin Öfkeyle beklersin
Ve toprak seni salmaz Yeniden doðmayý beklersin. Sararmýþ solmuþ hayallerinle Kurtulmayý beklersin, Ýnadýna, ama inadýna, Yeni umutlarla, Yeniden doðmak için yeþermeyi bekler Kaldýrýp atarsýn Çatlamýþ tohumu. Bir daha, Bir daha derken Omuzlarýndaki sonbahar sancýsýyla Yapraklarýna çakýr dikenleri batar Kuruyup kalýrsýn Dað çiçeðim.
05.02.2012 Sosyal Medyada Paylaşın:
Hasan Yüksel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.