Son zamanlarda titremekte yine ellerim. O’ydu aklýmda kalan aþka dair son terim. Küçücük aþk kýrýntýlarýný yaþatma çabasýndayken kalbim, Dizlerimden derman çekiliyor, baþým dönüyor anne...
Umutsuzluðum zorlamakta paranolmal seviyeleri. Akýntýya kürek çekmekten gidemiyorum ileri. Yüzüme vurmasýna gerek yok kelimeleri. Kabullenirim zamanla, O beni sevmiyor anne.
Soruyorum kendime: Neden seviyorum ki onu? Ahvalimin tarifsizliðinin ne baþý var, ne sonu. Dilim sussa yüreðimde açýlýyor bu konu. Artýk daha iyi anlýyorum, aþk nedensiz sevmekmiþ anne.
Tahsin Baðcývan
Sosyal Medyada Paylaşın:
ThsnBgcvn Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.