vakit yok bildim az sonra çalar kampanalar giden yolcu peronlarýnda üþüyen bir adam ýþýða doðru bakar içinden geçer sevgilisi buradan geçmez
zamanýmý çaldýlar yoksa bütün aþklar benimdi kordonda bir atýn boynunda saman torbasýydým eskimiþ aþklarýn elveda sonrasýydým martýlar bile bilmez
bu þehrin yer altý üstünden güzeldir yine de baþýmý arasýna koyduðum dizlerimden kurtulur güneþ ay ve yýldýzlar bir sen durursun olduðun yerde hayaline güç yetmez
sabah olmuþsa hiçtir bitmeyen bir ayaz sonrasý kurþun ve kalem avuçlarýmý basmýþtýr belli ki birileri duramamýþ yeniden cücelerin sandukasýný açmýþtýr
kayýp þimdi dizimde saçlarý yolunmuþ sevgililer trenler durmuþtur yollar esirler gibi kahýrla kýyametle dolmuþtur kimse bu þehirden gitmez kimse gelmez olmuþtur
Sosyal Medyada Paylaşın:
hayalayna Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.