Elem Ve Ölüm

Yokluðu içime çöken hüzünlerin en acýsý
Sinemde saklarým gözyaþlarýmý
Bütün gözyaþlarý tuzlu akarmýþ
Yaram sinemdeydi benim

Gözler de sel coþkun ýrmaklar gibi çaðýldarken
Hýrçýn dalgalar kýrýlýr sahilinde durulurdum
Hasretin çýðlýðý mazinin derinliklerinden sýzar
Umut kýrýklýklarý uhdeler
Özlemin tüter yanýk baðrýmda
Küçük bir kýz çocuðu edasýyla
Mahcubiyet, mahsunluk
Kýsýk bakýþlarýmda

Hakikat
Boðazýmda düðümlenirsin zor yutkunurum
Köhnemiþ düþler çýkýyor hala karþýma
Ürküyorum
Karanlýk gölgeler kabuslar
Elem ve ölüm

Nedir bu öfke
Nerede çözüm

Benim yüreðim ateþlerde
Ýsyan mý bu yaþama
Ezberledim acýlarý öperim alnýndan her dem

Bilseydim zamanýn amansýz gidiþini
Durdururdum saatleri yýrtardým takvimleri
Elimden gelseydi

Ven ben
Meydan okurdum mevsimlere
Direnirdim yýllara

Dilerdim ki
Bu duygu anaforlarým azad

Yanar daðlar gibi ruhum, sezemezler
Kim bilir; beni benden özge

Canýmýn sahibi;

Kalbimin atýþý

Umudum hep sen

Mor daðlarýn ressamý

Kurumuþ topraklarda gül bitiren

Bak ben zerreyim aciz

Hani þu hesapsýz kaymalarým var ya

Beni hep kapýna getiren

Ruhumun kapýlarýda senin elinde

Ilýk ýlýk huzur akýt tebessüm ile bu fakire


Sosyal Medyada Paylaşın: