ruhunu kurtaralý epey zaman olmuþtu bedeniydi tutsak olan kirli ellerine bahtsýz bir esirdi karanlýk zindanýnda çürüyen tutunacak dalý yoktu kayýp olan bedenini arayanda yoktu ki kimse farkýnda bile deðildi yokluðunun yada; hayat sahnesinde rolünü sergiliyordu ustaca isteklerine uymaktan baþka bir þey bilemezdi...
göreviydi artýk gördüðünü uyguluyordu duygularýnýn önemi yoktu yýllar geçti acýmasýzca kurtulacaðý günün gelmesini beklerken o gün geldi çattý bedenide özgürdü artýk yaptýðýn bir hatayla firar etti ruhunu bedene sararak uzaklaþtý aradýðý huzuru bulmuþtu kendince kendini daha iyi tanýmýþtý bu süreçte geriye baktýðýnda hüzün sarsa da yüreðini kurtul muþtuya ne önemi vardý hiç olmadýðý kadar mutluydu ta ki!!!! bu güne kadar kýþýn soðuðunda güneþ sýcacýkken kapkara bir gündü karanlýðýnýn gölgesi üzerine düþerken ellerin; sesinin çýkmasýna engellerken gözlerin þeytanca parlarken çýrpýnýrken zavallýydý belki...
gücü kalmadýðý anda sahip oldun ya zalim ve þerefsizce kâr saydýn ya bunu kendine yanýldýn; bedendi sahip olabildiðin kaba kuvvetinle ruhu sana ait deðildi hiç olmamýþtý asla da olmayacak...
02.03.2012______________Seher_Yeli
Þiirimin seslendirme montajýnda benden desteðini esirgemeyen oðluma ( mavisecki Deniz Pýnar) çok teþekkür ederim. Saygýlarýmla...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Seher_Yeli S.ZerrinAktaş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.