Deniz susmuş çoktan,

Þimdi,ne kadar sessiz,
Ve ne kadar yalnýz,
Tüm parlaklýðýyla bu gece,
Ne kadar günahkar duruyor ve de masum.

Hani aðlamak,
Dökmektir ya göz yaþý,
Susmuyor ki,
Yaþanmamýþ hüzünler.

Aðlýyor güneþ,
Dökülen her bir damla,
Avuçlarýmda,
Korkuyorum,korkuyorum bakmaya.

Yok artýk,
Her baktýðýmda yalnýzlaþan,o suretim,
O eski aynalarda,
Ayrýlýk var,her baktýðýmda þimdi.

Derin bir sýzý,
Acýtýyor,
Aþka mühürlenmiþ yüreðimi,
Üþüyor,üþüyor bedenim.

Deniz susmuþ çoktan,
Dalgalar sessiz,
Bir mavi gökyüzü açýlýyor,
Uzaklarda þimdi.

Sar ruhumu ey rüzgar,
Kaybolsun,
Tüm aðýrlýðýyla bu gece,
Halbuki,ne kadar günahkar duruyor ve de masum.






Sosyal Medyada Paylaşın: