Aklýmdan geçer yorgun Mevsimler neden kýrgýn Derken kendimi buldum bir kýþýn ortasýnda Ve yanýmda bir kedi süt içerken tasýnda Düþündüm; “kýþ ve kedi” anlamca acep neydi Elimde kamýþ, ney’di?
Aklým bana yar deðil Kýrýntýlar kâr deðil Þöyle bir þey düþündüm: Neyi çalan neyzen kim? Yarý açýkgözlerle gördüklerim neye im? Ýçimden geçenlerse sanki bir bahaneydi Rüyam çok þahaneydi
Tersine mi döndürdük Ýlmi yanlýþý öngördük Uzun sanýp hayatý zehir içti kan kustu Hayat zordu kimine, kaderi hep makûstu Kiminin de talihle arasý hep naneydi Yok olan divaneydi
Ateþler neden dargýn Ruhumuz yorgun argýn Gün ortasýnda kalmýþ; bir yýldýz ölüyor mu? Yoksa yalnýzlýk çeken gül de üzülüyor mu? Bunlarýn cevabýný bilen Behlül-dane’ydi Dünya týmarhaneydi
Güneri Yýldýz (Elazýð, 19.11.2011)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Güneri Yıldız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.