MELEĞİM

Üzerime giyip çýkýyorum her gün seni,
Bastýðým her yere kokunu býrakýyorum.
Bütün kýþlar üzerime yaðýyor,
Sen üzerimdeyken üþümüyorum.
Yaðmurlardan köþe bucak kaçýyorum,
Üzerimdeki seni alýp götürmesin diye.
Bahar gözlerinle bakýyorum hayata,
Baktýðým her yere güneþ doðuyor,
Gördüðüm her yere sen doluyorsun.
Gözlerin gözlerime düþtüðü günden beri,
Ay ýþýðýyla yýkýyorum bütün yollarý,
Sen üzerimdeyken bir toz zerreciði bile deðmesin diye sana.
Yokluðundaki varlýðýn her köþe baþýnda,
Ýnce bir tebessümle karþýma çýkýyorsun.
Ben yaklaþtýkça sen baþka bir bedene bürünüyorsun,
Bense baþka yollara baþka köþe baþlarýna yelken açýyorum.
Arkamda tatlý bir esinti ile tutuyorum evin yolunu,
Sen bendeyken bulutlarýn üzerinde yürüyorum,
Deðil evi kendimi bile zor buluyorum.
Uyurken bile çýkarmýyorum seni,
Üzerimde sen varken dalýyorum senli rüyalara.
Uyandýðýmda yine sen oluyorsun üzerimde,
Yeni güne yine senle baþlýyorum.

Yasin AKAY
29.02.2012
ÝZMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın: