Ben boþ bir sayfa sen bitmek tükenmek bilmeyen kalemdin, Her gün biraz daha yazýlmýþtýn bana, Ben kalemin ucunu bile açmaya kýyamazken, Sen arkaný dönüp silgi oldun. Düþünmezdim yazdýklarýný gün gelip sileceðini, Þimdi yazdýðýn yerde yine boþ bir sayfa var, Ama sildiðin her satýrýn izi var sayfamda. Sosyal Medyada Paylaşın:
hüzünlümavi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.