UMUT

Darmadaðýn edilmiþ duygular arsýndan,
Doðru olaný seçebilmek...
O kadar zordur ki;
Parçalanmýþ bir ayna gibidir,
Neredeyse hepsi birbirine benzer,
Doðru parçalar bulunup birleþtirilse de
Ne ayna ayný aynadýr,
Ne de görüntü ayný görüntü...
Her seferinde ruhuna saplanýr kýrýk cam parçalarý,
Dokundukça kanatýr,
Baktýkça canýný yakar.

Aslýnda bazen istemeden de olsa,
Hepimiz bir ayna kýrmýþýzdýr,
Ya da bir ayna misali parçalanmýþ,
Umutlarýmýz bir anda yerle bir olmuþtur.

O kadar zordur ki iz býrakmadan kapatabilmek, sarabilmek yaralarý,
Ömür boyu suçlu hissedersin kendini,
Tek bir kez dinlesin istersin,
Her gün dualar edersin,
Yalvarýrsýn affetsin diye,
Ama anlatamazsýn öyle olmadýðýný,
Hep böyledir bu;
Güven yýllar sürer,
Kaybetmesi birkaç dakika...

Yeni bir gündür insaný hayata baðlayan,
Yeni bir sayfa açar gibi boðar karanlýðý güneþ,
Gün aydýnlanýr,
Sevgi taþýr kanatlarýnda kuþlar,
Çiçekler birbirinden güzel, renk renk kokarlar,
Gökyüzü, deniz, aðaçlar kocaman bir gülücükle karþýlar seni,
O zaman anlarsýn herþeye raðmen,
Doðan her yeni günün bir þansý olduðunu,
Yüreði sevgi dolu her insanýn olduðu gibi...

ÝZMÝR, 2004

Yasin Akay



Sosyal Medyada Paylaşın: